-லுணுகலை – ஸ்ரீ-
கோடி கவிகளில் கொட்டியே வைத்தாலும்
ஓடியோய்ந்துப் போகாதே ஓர்நாளும் — சோடி
விழியோடு டைத்துவெளி யேறும்நீர்க் குஞ்சால்
வழிமாறா தென்றன் வலி.
மீசை அரும்பா மிடறு முதிரா:அவ்
ஈசல் பருவ இளவல்கள் — ஊசலாடும்
மூசிப் பருக முனையும் பொழுதெலாம்
கூசி நிதமும் குமைந்து
மார்பில் இடையில் மதர்த்த தொடையிலின்னும்
பேர்சொல ஒண்ணாஎன் பெண்மைகளில் — வேரோடி
சாறு பிழிந்துசக்கை துப்பும் விரல்க்ளின்
கோரச் சிறைக்குள்:சிக் குண்டு
துச்சக் கரங்கள் துகிலுரிக்க நிற்கையில்
பச்சையாய்:அப் பாஞ்சாலி அம்மையாய் — “அச்சா கேள்
பூப்பு பொழுதென்று” நாணம் பொசுக்கிக்:கை
கூப்பி தலையும் குனிந்து
ஆவல் மிகவே அவசரமாய் நானழைத்தேன்
காவல்நீ செய்குவாய் கெளதமா– ஏவலாய்
மொட்டவிழும் இம்மொழி முன்னிருத்தி என்னையின்றே
“சட்டெனக் கல்லாய்ச் சபி”
–
“அச்சா,கேள் மாதவிலக் காதலா லோராடை தன்னி லிருக்கிறேன்”. பாஞ்சாலி சபதம்… பாரதி.
