கவிதை

சூரியகலா கருணாமூர்த்தி(மலேசியா)   இறந்துக் கொண்டிருந்த மனிதன் சிரித்தபடி இருந்தான் மரணத்தின் ஓலம் அவனின் செவியில் விழாமல் இருக்க – சத்தமாய் சிரித்தபடி இருந்தான். அவனைச் சுற்றி இருந்தவரின் சோகத்தை விரட்ட – பல் தெரிய சிரித்தபடி இருந்தான்தன் மனதிலிருந்த மரணபயம் …

Read More

– நிலா மாணிக்கவாசகர்- கண்ணீருக்கு மாத்திரம் சொந்தக்காரியாகிவிட்டதால் என்னவோ, என் கண்கள் வேறு காட்சியை பார்க்க மறுக்கின்றன… கண்ணீரை துடைப்பேனா? பார்வை கொடுக்கும் கண்களையே அகற்றுவேனா? திரும்பி பார்க்ககூடாத காட்சி மட்டுமே இமை விளிக்கையில் தோன்றுகின்றதே கண்ணுள் காட்சி மாறுமென்றே… நடைபினமாய் …

Read More

-சலனி தலை முழுதிலும் அபரீதமான வலிகள் நரம்புக் கணுக்களின் அதிர்வுகளுக்குப் பிடிகொடுக்க முடியாது மருகுகிறது சிந்தனை களைப்பின் தாலாட்டு உயிர்முதல் வருட தூக்கம் தழுவிக் கொள்கிறது, ஒரு தேவதைபோல. கனவுகளுக்கான எந்த உத்தேசமுமில்லாத கண் சுழற்றல் அவ்வப்போதான துண்டுக் கணங்களில் சரிவதைப் …

Read More

சூரியகலா கருணாமூர்த்தி (மலேசியா) பேய்களுடன் ஆன எனது தொடர்பு பூசாரிகளுக்குப் பிடிப்பதில்லை. எனக்குப் பேய்கள் … முருங்கை மரத்தில் தொங்க கற்றுக்கொடுத்தன நடு நிசி இரவில் இஷ்டம் போல் சுற்றித்திரிய கற்றுக்கொடுத்தன அயல் உடலில் அன்னியம் இல்லாது ஊடுருவ கற்றுக்கொடுத்தன விரட்டு …

Read More

-யாழினி யோகேஸ்வரன்- நாட்கள் மெல்ல மெல்ல நகர்கின்றன கண்கள் சொருகிப் போயும் காதுகள் மூடப்பட்டும் கிடக்கின்றன விரல்களற்ற கைகள் எழுத்தைத் தொலைத்து தேடி அலைகின்றன கால்கள் கூட பாதை அறியாது இரவோடும் சேர்ந்தே நடக்கின்றன தசைகள் மிகப் பருத்ததாயும் வழிந்து தொங்குவதாயும் …

Read More

 யோகி மலேசியா  ஆம் நானேதான் அவள்… அன்று தாய்  ஈன்ற முயல்குட்டியாக என் முதல் ஜனனம் தொடங்கியது கரு நிற குட்டியாக  நான் அத்தனை அழகாக துள்ளிகுதித்து வளர்ந்திருந்தேன்  தெடி பேர் பொம்மைக்கு  உள்ளது போன்று முட்டை விழிகள் முதல் தொடுதலிலே …

Read More

சூரியகலா கருணாமூர்த்தி (மலேசியா) நீ கொடுத்தவை அனைத்தையும் சேர்த்து வைத்துப் பார்கையில் சேர்ந்தவை அனைத்தும் குப்பைகளாக குழுமியிருக்க எனது பயணத்திற்கு ஏதுவாக.. என் பெட்டி சுமையின்றியிருக்க தரம்பிரித்து குப்பையை குப்பையிலும் – மற்றதை பெட்டியிலும் வைத்தேன்.

Read More